Horacio, epod. 10.22¿porrecta o proiecta? o por qué no enmendar

  1. Estévez Sola, Juan A. 1
  1. 1 Universidad de Huelva
    info

    Universidad de Huelva

    Huelva, España

    ROR https://ror.org/03a1kt624

Revista:
Cuadernos de filología clásica: Estudios latinos

ISSN: 1131-9062

Año de publicación: 2022

Volumen: 42

Número: 1

Páginas: 35-45

Tipo: Artículo

DOI: 10.5209/CFCL.83148 DIALNET GOOGLE SCHOLAR lock_openAcceso abierto editor

Otras publicaciones en: Cuadernos de filología clásica: Estudios latinos

Resumen

En este artículo se analiza la enmienda de R. Bentley en su edición de 1711 al verso de Horacio, epod. 10,22 porrecta mergos iuuerit. Se repasan pormenorizadamente los lugares paralelos citados en su edición, y aun otros no cotejados, y el contexto en el que éstos aparecen;  se incluye además la postura de los escoliastas y un análisis de las referencias de los gramáticos antiguos para concluir que no parece necesaria dicha enmienda. Una imitación de Persio podría ser decisiva.

Referencias bibliográficas

  • Anthon, C. (1830), Q. Horatii Flacci Poemata. Textum ad praestantissimas editiones et praecipua lectionis varietate nec non vv. dd. conjecturis instructum, prolegomenis et excursibus varii argumenti, donavit notisque perpetuis patria lingua exaratis, Novi Eboraci, Impensis G. & C. & H. Carvill.
  • Baxter, W. (1701), Q. Horatii Flacci Eclogae una cum scholiis perpetuis tam veteribus quam novis, praecipue vero antiquorum Grammaticorum Helenii Acronis Pomponiique Porphyrionis … Adjecit etiam, ubi visum est, et sua, textumque ipsum plurimis locis vel corruptum vel turbatum restituit, Londini, Typis J. L. Impensis autem A. & J. Churchill, ad Insigne Nigri Cygni in Pater-Noster-Row.
  • Baxter, W. – Gesner, M. (1752), Q. Horatii Flacci Eclogae una cum scholiis perpetuis tam veteribus quam novis, praecipue vero antiquorum Grammaticorum Helenii Acronis Pomponiique Porphyrionis … Adjecit etiam, ubi visum est, et sua, textumque ipsum plurimis locis vel corruptum vel turbatum restituit Willielmius Baxter, ad cuius secundam editionem recudi curavit et varietate lectionis suiusque observationibus auxit Matthias Gesnerus, Lipsiae, Apud Viduam B. Gaspari Fritschii.
  • Bentley, R. (1711), Q. Horatius Flaccus ex recensione et cum notis atque emendationibus, Cantabrigiae.
  • Botschuyver, H.I. (1935), Scholia in Horatium λ φ ψ Codicum Parisinorum Latinorum 7972, 7974, 7971, Amsterdam, In aedibus H. A. van Bottenburg N. V.
  • Botschuyver, H.I. (1939), Scholia in Horatium π u r z. Codicum Parisinorum Latinorum 10310 et 7973. Additis Nonnullis ex Codicibus Parisino Latino 9345 et Leidensi Vossiano 21, Amsterdam, In aedibus H. A. van Bottenburg N. V.
  • Botschuyver, H.I. (1942), Scholia in Horatium א ב in Codicibus Parisinis Latinis 17897 et 8223, obvia, quae ab Heirico Autissiodorensi profecta esse uidentur, Amsterdam, In aedibus H. A. van Bottenburg N. V.
  • Campbell, A.Y. (1945), Q. Horati Flacci Carmina cum Epodis edidit emendavit adnotavit A. Y. Campbell, London, E Prelo Academico Lerpulensi, Hodder & Stoughton Ltd.
  • Cavarzere, A. (1992), Orazio, Il Libro degli Epodi, Venecia, Marsilio.
  • Combe, C. (1792), Q. Horatii Flacci Opera cum variis lectionibus, notis variorum et indice locupletissimo, Tomus prior, Londini, Apud T. Payne et J. Edwards.
  • Cuningham, A. (1721), Q. Horatii Flacci Poemata ex antiquis codd. et certis observationibus emendavit variasque scriptorum et impressorum lectiones adjecit Alexander Cuningamius, Hagae Comitum, ApudThomam Jonsonium.
  • Fàbregas, P. (2019), «Observaciones sobre algunas variantes de factura virgiliana en el texto de Ovidio (ejemplos de met. 10)», Paideia 74, 477-490.
  • Fea, C. (1811), Quincti Horatii Flacci Opera ad mss. codices Vaticanos, Chisianos, Angelicos, Barberinos, Gregorianos, Vallicellanos aliosque plurimis in locis emendavit notisque illustravit praesertim in iis quae Romanas Antiquitates spectant, Tomus I, Romae, apud heredes Raggi bibliopolas.
  • Gargallo, T. (1838), Q. Horatii Flacci Opera, Venetiis, J. Antonelli.
  • Holder, A. (1894), Scholia Antiqua in Q. Horatium Flaccum. Vol 1. Porphyrionis Commentum, Ad Aeni Pontem, sumptibus et typis Wagneri.
  • Jacobson, H. (1974), Ovid’s Heroidos, Princeton, Princeton University Press.
  • Keller, O. (1902), Pseudacronis scholia in Horatium vetustiora, I, Lipsiae, In aedibus B. G. Teubneri.
  • Linker, G.W.R. (1856), Q. Horatius Flaccus scholarum in usum, Vindobonae, C. Gerold Filii,
  • Knox, P.E. (1995), Ovid Heroides. Selected Epistles, Cambridge, Cambridge University Press.
  • Klingner, F. (1959, 19826) Q. Horatius Flaccus Opera edidit Fridericus Klingner, Leipzig, Teubner.
  • Mankin, D. (1995), Horace, Epodes, Cambridge, Cambridge University Press.
  • Millerus, I.P. (1761), Q. Horatii Flacci Opera, Berolini, Sumptibus A. Haude et I.C. Speneri.
  • Mitscherlicht, C.W. (1800), Q. Horatii Flacci Opera, Lipsiae, Sumtibus Sifgfried Lebrech Crusii.
  • Palmer, L.R. (1941), «Macte, Mago?», CQ 35, 52-57.
  • Pisani, V. (1967), «ercto, erciscere, porrectus, porricere», Glotta 45, 106-107.
  • Rivero García, L. (2018), Book XIII of Ovid’s Metamorphoses. A Textual Commentary, Berlín, De Gruyter.
  • Shackleton Bailey, D.R. (1985), Q. Horati Flacci Opera, Stuttgardiae, Teubner
  • Usener, H. (1863), De scholiis Horatianis commentatio, Bernae, Typis Hallerianis.
  • Wakefield, G. (1794), Q. Horatii Flacci quae supersunt recensuit et notulis instruxit Gilbertus Wakefield A. B., volumen prius, carmina complectens, Londini, Impensis Kearsley.
  • Wickham, E.C. (1912), The Odes, Carmen Saeculare and Epodes. With a Commentary, Oxford, Clarendon Press.
  • Wickham, E.C. – Garrod H.W. (1967), Q. Horati Flacci Opera recognovit brevique adnotatione critica instruxit Eduardus C. Wickham. Editio altera curante H. W. Garrod, Oxford, Clarendon Press..